Three Wishes

I like my life as it is. No regrets to whatever happened to me for I know everything that happened has a reason to it. This is just for fun.

If ever I would be granted three wishes in exchange for another these would be the following:

First: I would wish to be a great song writer, composer, and singer. in exchange for my talent in dancing and in counceling. To be able to seranade my "partner" I've tried a million times to sing but i think singing doesn't like me. One of my "shallow dreams" if I may call it, is to sing a song and while playing an instrument (e.g. piano or guitar) for my girl.

Second: I would wish to be an achiever in exchange for being a jack of all trade. I'd rather know everything and achieve them one by one than being someone who knows everything but a master of nothing.

Third: I would wish to be a very passive person than someone who is empathetic. I'm not really sure if i'm going to feel great being passive, but I won't know unless I'll be one.

Just for fun!! :) do you have these little three wishes in you? What are those? I hope none.

Three Wishes

I like my life as it is. No regrets to whatever happened to me for I know everything that happened has a reason to it. This is just for fun.

If ever I would be granted three wishes in exchange for another these would be the following:

First: I would wish to be a great song writer, composer, and singer. in exchange for my talent in dancing and in counceling. To be able to seranade my "partner" I've tried a million times to sing but i think singing doesn't like me. One of my "shallow dreams" if I may call it, is to sing a song and while playing an instrument (e.g. piano or guitar) to my girl.

Second: I would wish to be an achiever in exchange for being a jack of all trade. I'd rather know everything and achieve them one by one than being someone who knows everything but a master of nothing.

Third: I would wish to be a very passive person than someone who is empathetic. I'm not really sure if i'm going to feel great being passive, but I won't know unless I'll be one.

Just for fun!! :) do you have these little three wishes in you? What are those? I hope none.

Short Bus

Gusto ko lang ilabas kung ano ang nararamdaman ko:

Maybe, just maybe by doing this will help me feel a whole lot better. Someone asked me,"are you happy?" And someone asked me,"are you sad?" I said that yes I am happy but I wonder why I feel sad at the same time.

One very rainy afternoon at my friend's dorm, I saw them (them as in the whole barkada) watching a DVD movie entitled "short bus." I wondered what it was all about. As we watched the movie I saw various relationships. One is a gay relationship (yes guy and guy) then another was a woman who was labelled as a bitch, but what made me think was the characters of husband and wife relationship.

That couple in the movie made me realize that you'll find a person that you'll really love. As in you are ready to do everything for her/him. But the couple's part in the movie was to point out that eventhough your love for each other is really strong if there is one essential factor in your partnership that is not compatible that partnership will be a bitter-sweet friendship.

These essential factors in a relationship is: emotion, philosophy, logic, reality, activities, sexual, and mental. If I missed out any I'm sorry for that. The couple in the movie is sexually incompatible and they realized it in the latter part of the movie that they really love each other but it no matter how they want to stay together they could not.

The movie made me think about the happiness and the sadness that I'm feeling. I hope that writing about this may help me.

Ambo and Boyet: Boyet! Ang Ina Mo… PART 1


(habang papunta sa grocery store ni Aling Nena)

Ambo: Ay Boyet, ‘grabe si Cloud no? Ang senti.

Boyet: Oo nga, ano nga pala ‘yung term niya?

Ambo: “Emo”, yung sabi mo nga character sa Sesame Street. (sabay halakhak)

Boyet: Yabang mo parang ‘di ka nagkamali ah.

Ambo: Sa bagay oo nga mas sablay yung akin… (napaisip)

Boyet: Oh my GASH!!!(nanlaki ang mga mata)

Ambo: Bakit friend??

Boyet: (Tumuro sa may grocery store ni Aling Nena)

Ambo: Oh no… Ang ina mo Boyet!

Boyet: (Napalingon)

Erap: (biglang labas. Alam niyo naman kung pano magsalita.) Ang ina mo Boyet!

Boyet: (Napalingon ulit)

Gloria: (Gano’n din ang ginawa) Ang ina mo Boyet noh!

Boyet: (Napalingon nanaman)

Jack Sparrow, Will Turner, at Elizabeth Swann: (gano’n din) Oi! Arng ina mo mate!

Boyet: (Napalingon. Oo napalingon)

Spiderman: (sumulpot mula sa taas) Ang ina mo BOyet!

Boyet: Anak ng… sana pala minura mo na lang ako Ambo…

Ambo and Boyet: Trip to Sparta

Boyet: Hoy bruha! Balita ko nagpunta daw sa Sparta sina Alex a.k.a Cloud at ang kanyang mga friends ah.

Ambo: Oh?? Hindi ko alam yun ah... E ano yun? Parang time quest ang drama?

Boyet: Oo... ata... bast kasi magfofood trip ata sila pagkatapos kumain sila sa isang wierd na place and the next thing they know napunta na sila sa Sparta. Labo.

Ambo: Wala ba silang pinadala na pics man lang? Teka andio na ba sila?

Boyet: Merong tatlong pics, pero 'di pa sila nakakabalik.

Ambo: Hay naki bakit 'di man lang nagtetext... kaasar.

Boyet: Ang alam ko walang signal... oh heto yung pictures with matching subtitles pa...

(Inabot ni boyet ang tatlong pictures with matching subtitles kay Ambo na with matching surprised effect ang bakla)

http://www.friendster.com/viewphotos.php?p=e&pid=0&rid=524084185&uid=6262478#pic=0524084185

Boyet: 'Yan ata yung masama gising nila dahil biglang sumugod ang mga Persians

Ambo: e eto?? bakit parang may dalang electric fan si cloud??http://www.friendster.com/viewphotos.php?p=e&pid=0&rid=524084185&uid=6262478#pic=0893994417

Boyet: Ah oo 'di ko nga rin alam kung san nila nakuha yan... pero carry lang.

Ambo: E eto, bakit parang namamalimos sila Ryan at Alex?http://www.friendster.com/viewphotos.php?p=e&pid=0&rid=524084185&uid=6262478#pic=0415653754

Boyet: 'Yan ata yung nagkahiwahiwalay silang apat e. Ah ewan magpapadala pa daw sila ng pics at susulat. nakita mo naman sa subtitles na alang signal.

Ambo: Labo nito... Hay...

To be continued....

Ambo and Boyet: Genic Part 3

Boyet: Uy alam mo ba?

Ambo: Ano yun?

Boyet: Sabi ko na nga ba wala ka nanamang alam...

Ambo: Para namang napakatalino mo! Ano na nga yun?

Boyet: Ah... okay sige. 'Di ba napagusapan natin ang mga genic?

Ambo: Tama. O e ano naman ngayon?

Boyet: E ayaw mo naman ata malaman ang mga huli at bagong terms e.

Ambo: E kung ayoko nga. Wala akong time para diyan.

Boyet: Eeeee... Kaasar ka naman e!

Ambo: Wala nga akong time.

Boyet: Woshoo... As if naman may iba ka pang gagawin. Makakalabas ka ba ng monitor at magiging tao??

Ambo: 'Wag ka nga.

Boyet: Sige na please... Last na naman 'to e.

Ambo: Hmmm... say the magic word.

Boyet: Sige na PLEaSE... with sugars on top.

Ambo: Baduy mo ha. Trgs ka naman. Ho siya say mo na the details.

Boyet: 'Di ba nasabi na natin yung hipon at lollipop?

Ambo: Oh yes we did. ang cute nga e. bakit may mga naiba pa?

Boyet: Oh yes again...

Ambo: Oh what na?

Boyet: Teka bakit ba tayo "Oh ng oh"?

Ambo: Ewan.

Boyet: Anyway, eto na. May mga taong panggap, clown, geisha, mascot, at mga hunyango.

Ambo: Ampness! Ang dami naman.

Boyet: Don't worry halos isa lang ang ibig sabihin ng mga yan.

Ambo: Sige ano?

Boyet: Ang panggap ay yung mga taong sobra ang make-up para magmukhang maganda pero nagmumukhang panget. ang clown naman ay yung mga taong kung makapag lagay ng blush on ay parang wala ng bukas.

Ambo: Oh I see... so clown ka? :)

Boyet: Bwiset! Just make kinig na nga lang.

Ambo: Okay sige... Ano naman ang Geisha, Mascot, at Hunyango?

Boyet: Ang Geisha ay yung mga makakapal mag-make up to the point na iba na ang color ng face nila sa neck. Ang Mascot naman... later na 'yan.

Ambo: Bakit naman?

Boyet: Basta... Okay move on tayo.

Ambo: K. Ano ang Hunyango? 'Di ba kind ng lizard 'yun?

Boyet: Yup... 'Yan yung kind ng lizard na nagbeblend sa surroundings niya. In this case 'yan yung mga taong walang sariling style. Sila yung sunod lang sa uso.

Ambo: Bakit? Masama bang sumunod sa uso?

Boyet: No naman. Pero you should put YOUR personality into what you wear. Kasi may iba puro PERSONALITY yung pananamit nagiging wierd na. Yung iba naman Sobrang ayaw maging wierd e yung uso na lang isusuot. Right?

Ambo: Yes... May tama ka!

Boyet: So sa last na tayo... Ang Clown.

Ambo: Oo nga naiintriga ako diyan e.

Boyet: Sila yung mga taong masarap kasama dahil hindi lang sa physical appearance pati na rin sa attitude. Sila yung makita mo pa lang ay hahagalpak ka na sa tawa. Lalo na kapag nagsalita sila kahit hindi joke tatawa ka. :) Parang ikaw Ambo.

Ambo: Ah... Okay... Teka!!!

Boyet: Okay Guys 'till next time! I have to make tago and run 5x faster than usual hahabulin nanaman ako nito e! :D

Ambo: Halika dito bruha ka!!!

END

Ambo and Boyet: "Genic": Part 2

Boyet: Uy... Ano ulit yung nabitin nating usapan tungkol sa mga panibagong Genic?

Ambo: Ah oo nga. Naalala ko, yung gilidgenic hati sa dalawa yun. Ang mga kanagenic at mga kaligenic.

Boyet: As in ano?

Ambo: kanagenic maganda ang kanan at kaligenic...

Boyet: ...maganda lang ang kaliwang side.

Ambo: excatly! Tapos meron nung mga anglogenic, buhogenic, pormagenic, hipon, at mga lollipop.

Boyet: Huh?? Ano yung mga yun?

Ambo: Anglogenic ay mga taong mganda lang sa isang angle tapos pag naurong ka ng kaunti saliwa na ang mukha. sayang.

Boyet: Ang buhogenic, dinala lang ng buhok, tama ba?

Ambo: May tama ka! (smiles)

Boyet: At ang pormagenic naman ay dinala lang ng porma... alam ko ung hipon e, tanggal ulo kain katawan. Pero ano naman yung lollipop?

Ambo: Ah... ang lollipop kabaliktaran ng hipon. Tanggal katawan kain ulo.

Boyet: Hayop! Feeling ko madami pa 'yan e. Pero save mo na lang for our future readers.

Ambo: Wow ha at sigurado ka na maraming nagbabasa ng tsipangga nating series??

Boyet: Bakit? Masama ba ang mangarap? Dati nga isa lamang tayong kathang isip...

Ambo: Naks naman kathang isip! Matalalinghaga 'yan. (laughs)

Boyet: Tse! 'Wag ka ngang kontra pelo. Moment ko 'to.

Ambo: Tangek, kung moment mo 'to e 'di dapat ang title ng series na 'to ay Ambo the series.

Boyet: Oo nga no... hmmm...

Ambo: Guys next time na ko na po itutuloy ang daldalan namin ang pag-babasa niyo. Denideliryo na po ang aking kasama.

Boyet: Matalinghaga din 'yun ah...

Ambo: END

Boyet and Ambo: Ang Pagdadrama ni Boyet

Ambo: Boyet, why ka naman sad?

Boyet: Wala.

Ambo: Eto naman kunwari pa. Ano nga?

Boyet: Wala naman. Napapaisip lang.

Ambo: Mahirap pala pag gumagana isip mo.

Boyet: Bakit naman?

Ambo: E lumulungkot ka.

Boyet: Ano ba? Palagi mo na lang akong inaasar e.

Ambo: E why ka nga sad?

Boyet: May question ako sa'yo.

Ambo: Peste ka naman. Ako naunang mag-ask e. Sige go.

Boyet: Pano ba talaga dapat ang magkaibigan?

Ambo: Hmm... Mahirap 'yan a. Ano nga ba dapat?

Boyet: Kasi 'di ko alam kung mali ba na magexpect ako na from time to time ay nagpaparamdam man lang sila. O ayos na ba yung kahit matagal kaming 'di magusap, kapag nagkita kami ulit ay friends pa rin kami.

Ambo: Sige I'll ask you naman. Ano ba dapat ang true friends?

Boyet: 'Di ba dapat ang mga magkakaibigan nagpaparamdam kahit minsan? Okay lang naman na hindi sila mauna, pero kapag nauna ako mangamusta sana naman may nakukuha akong sagot. Nakakaworry kaya kapag wala akong balita.

Ambo: Bakit mo naman nasabi?

Boyet: Kasi hindi ko alam kung may nagawa ba akong mali sa kanila or kung buhay pa ba sila.

Ambo: So, para sa'yo, ang true friends ay dapat naguupdate sa friends nila?

Boyet: Yup. Kasi malay ko ba kung kailangan ko siya tulungan. Kasi 'di bilang true friend nila ayoko naman na through happiness lang ako kasama, pag sad na sila wala ako.

Ambo: Wow Boyet akala ko sa mga movies lang at pocket books 'yan.

Boyet: Tanga ka ba? Tayo nga mismo binabasa lang e. Pero pustahan tayo ganyan din talaga sa reality.

Ambo: Well... Sa bagay tama ka. This time hanga ako sa'yo kasi kahit sad ka, strong ka pa rin.

Boyet: Thanks.

Ambo: :)

Ambo and Boyet: boyet's turn

Boyet: Hoy bruha! Last time ikaw ang may narealize ngayon ako naman.

Ambo: O sige, ano naman yun?

Boyet: Diba ang alam lang natin dati na mga –genic ay mga photogenic na maganda lang sa picture, telegenic na maganda lang sa T.V., talikodgenic na maganda lang pag nakatalikod, at layogenic na maganda lang pag malayo.

Ambo: Oo naman alam ko yun. Bakit may bago na ba?

Boyet: Syemperds naman meron na.

Ambo: Go tell me na the details.

Boyet: Meron na ring gilidgenic na maganda lang pag naka-side view pag harap never mind na. Meron din namang kalahatigenic maganda lang ay half ng mukha yung kabila echapwera na. pagkatapos meron yung katulad mo, bayanigenic.

Ambo: Ano naman yun? Tunog gamot naman ang jonget.

Boyet: Yun yung ang side view kamukha ni Jose Rizal, sa front view, Emilio Aguinaldo, at pag naka three fourths na view, kamukha ni Manuel Quezon.

Ambo: E di maganda. Napaka noble pala ng itsura ko.

Boyet: Hindi. Dahil kung papansinin mo, lahat ng sinabing bayani ay nasa mga kilalala at gamit na mga PERA so in short pag bayanigenic ka, mukhang pera ka.

Ambo: Kainis ka! Bruha! Meron pa ba?

Boyet: Marami pa pero sa susunod na siguro kasi nakikita ko sa mukha mo na gusto mo na ako sabunutan e kaya tatakbo na ako! Hehe… next time na lang.

Ambo: Buti alam mo! Halika dito bruha ka!

ambo and boyet: the series

Ambo: Pare napaisip lang ako.

Boyet: Nagiisip ka pala!

Ambo: Oo naman kahit kaunti no.

Boyet: Oh e ano naman ang naisip mo ngayon?

Ambo: Naisip ko na totoo pala yung kasabihang “Life is just a game.”

Boyet: Bakit mo naman nasabi? Malalim ‘yan, panindigan mo!

Ambo: Oo alam ko. E kasi isipin mo lang ha, sa LRT araw-araw kang sasakay at makikipag agawan ng upuan parang trip to Jerusalem. Tapos ‘yung mga walang lisensya o kaya coding nagtatago sa mga pulis, kaya parang cops and robbers.

Boyet: Aba, oo nga ano! Yeah! Sige ano pa?

Ambo: O eto pa, pag may nagnanakaw o nanghahablot ng gamit hahabulin ng pulis, pagnakita mo nagmimistulang marathon race. Yung may mga utang na hindi marunong magbayad, hide ang seek sila ng pinagkakautangan nila.

Boyet: Good point ‘yan ah. Madami ka din palang naiisip na ganyan. Ngayon ko lang nalaman.

Ambo: E palagi mo naman kasi akong inaapi. E tayo nga mismo isang halimbawa na tayo ng araw-araw na parlor game e.

Boyet: At bakit naman?

Ambo: E kasi sa mga katulad nating ubod ng daldal e kahit kumakain nagdadaldalan pa rin.

Boyet: Ah oo nga. Kahit may laman ang bibig gagamitin ang larong charade para lang magkaintindihan.

Ambo: O diba pati ikaw narealize mo!

Boyet: Galing mo tol! Tama! Kahit pala kapareho mo ang stegosaurus ang utak mo, ay lamang ng isang inch ang sa’yo. Hehehe

Ambo: Day naman! Nagsalita ang Einstein na malaki pa ang panot kaysa utak.

Boyet: Sasabunutan kita diyan e. tara na nga!

Kamusta?

“Kamusta ka na? Napagpasyahan ko lang na dalawin ka, baka kasi nalulungkot ka

na. Ang tagal mo na kasi sa lugar na ‘yan at ni minsan hindi pa kita nakitang umalis

diyan. Bata ka pa lang andiyan ka na at ngayong matanda ka na hindi ka pa rin umaalis

diyan.”

“Ayos lang naman ako dito. Salamat sa oras mo na nilaan upang dalawin ako,

kakaunti lang ang katulad niyo na may panahon para kamustahin ako. Gustuhin ko man

na umalis hindi ko magawa. Ang mga paa ko ay ‘di ko naman maaaring galawin at alisin

sa’king kinatatayuan.

“Oo nga pala pasensya na ata nawala sa isip ko ‘yon. Alam mo pasnsya na rin

kung hindi na ako masyadong nagtatagal dito sa iyo, kasi naman kailangan ko na rin

lumipat. Hindi na kinakaya ng katawan ko ang paligid mo, pero hindi mo naman

kasalanan ‘yon. Napansin ko nga na kahit ikaw hindi na sing sigla ng dati ang iyong

mukha. Bakas na ang pagod at hirap sa mga braso mo, katawan, at maging sa buhok mo.

Huwag ka magalala dadalawin pa rin naman kita at susbukan ko na ibalik ang sigla na

nawala sa’yo.“


“Humihingi ako ng dispensa. Salamat at hindi mo ako sinisisi sa nangyari dito.

Kahit ako rin naman gusto ko na talagang umalis hindi ko lang talaga maaaring gawin

dahil dito na talaga ako. Tama ka sa sinabi mo tungkol sa’king itsura at kalagayan.

Talagang nabawasan na ako ng sigla sa aking sistema. Hindi na nga ako masyadong

makapagbigay ng tuwa sa ibang tao. Kung dati napapakain ko ang mga gutom, ngayon

hindi na. Nalalagas na nga rin paunti-unti ang buhok ko. Minsan nga may mga dumaan

dito at napatingin sila, narinig ko na nagtanong yung isa sa kasama niya ng ganito, ‘siya

ba yung dati?’ talaga ngang halata na sa itsura ko ang hirap kong kalagayan.”
“Kung sa bagay kami rin nahihirapan na din. Ang hirap huminga, ang hirap

humanap ng pagkain, at ang hirap humanap ng matitirahan namin. Dahil sa mga usok at

mga basurang nagkalat. Lahat naaapaktuhan. Naiintindihan ko kung bakit ka

nagkakaganyan at kung saan mo nakuha ang mga bakas ng pagod at hirap.”

Hindi sila tao tulad natin, pero kung maiintindihan natin ang mga hayop at kung

makakapagsalita ang mga puno at halaman ganyan ang maaari nating marinig na usapan

nila. ‘wag na tayong magataka kasi naman talagang marumi na ang paligid. Hangin,

tubig, lupa, at maging kahit saan makakakita ka ng kalat. Kalat na nagdudulot ng mga

sakit at kung anu-anong sakuna. Sana magising na tayo sa katotohonan na kahit isang

maliit na basura lang ang itapon natin sa daanan e makakadulot ng malaking problema.

Isipin na lang natin, isang balat ng kendi ang nagtapon ay lima o sampung katao

sa isang lugar malaking pinsala na agad magagawa nun kapag umulan. Huwag na natin

hintayin pa na marinig pa nating magsalita ang ga puno at halaman at maging mga hayop.

Gawin natin ang dapat nating gawin. Alam na natin sa sarili natin kung ano iyon.

Tandaan natin madalas ang isang malaking bagay ay nagmumula sa isang katiting na

bagay.

Sino Kaya ang mga Ito?

“Salamat naman nakauwi na kayo. Kamusta naman ang lakad niyo ni boss? Masaya ba? Balita ko mainit sa labas at marami daw dala-dala si boss.”

“Ah… okay naman si boss. Tama ka diyan, masaya ang lakad naming, yun nga lang talagang madaming mabibigat na bagahe si boss. At yung tungkol sa init? hindi lang mainit, ubod ng init! Biruin mo na sa loob na kami ng kotse ay nakakapaso pa rin ang sinag ng araw.”

“Buti ka pa nakakasama kay boss sa mga lakad niya, Samantalang ako hindi na, e dati-rati’y ako palagi ang bitbit niya. Pano naman kasi ang laki-laki ko upang ilagay sa bag ang hasel ko pa dalin.”

“Narinig ko nga na pinag-uusapan ‘yan nila boss at ng mga kasama niya. Tinanong kasi siya kung bakit jaket ang madalas niyang suot e napakainit naman daw. Maaari naman daw siyang magdala ng payong.”

“Teka, ‘yan ba yung mga kasamahan niya sa trabaho? Ang hilig magtanong ng mga ‘yan sa mga pinag-gagagawa ni boss. Naalala ko nga yung isang mataba na kalbuhin doon na kulang na lang ay lagyan mo ng istraw sa bibig. Grabe kasi kung sumipsip at dumikit kay boss para bang lintang hindi mawalay sa binti ng biktima niya.”

“Oo sila nga yun. Yung matabang yun ba? Ay naku hanggang ngayon ay ganoon pa rin ang ugali niya kay boss. Pero mayroon din magandang babae doon na kapareho ni boss, palaging nakajeket kahit tirik ang araw. Nakakatwang nakakatuwa nga e.”

“Talaga? Ang galing naman. E teka mabalik tayo sa napagusapan nila. Ano ang sinabi ni boss tungkol sa pagdadala at pag-iwan sa mga tulad natin?”

“Yung tungkol diyan, ang sabi lang ni boss sa mga kasama niya… pero huwag naman sana sumama ang loob mo sa amin ni boss ipangako mo muna.”

“Bakit naman sasama ang loob ko e tanggap ko na naman na paiba-iba talaga ang mga pangyayari sa paligid natin ni boss kaya’t iba-iba din ang mga panga-ngailangan niya. Promise hindi sasama ang loob ko.”

“O sige salamat naman kung gano’n. Sabi kasi ni boss bakit pa daw siya magdadala ng payong hindi naman daw sa ayaw niya, pero sa dami ng mga bitbit niya hasel pa kung may dala-dala siyang payong. At kung foldable naman daw saying sa space ng bag. Kaya okay lang daw na makarinig siya ng kaunting pang-aasar ng tao tungkol sa pagsuot niya ng tulad ko. E ano ba naman daw yung makarinig ka ng pang-aasar ng iba sa masunugan ka ng balat di ba.”

“Kung sa bagay, jaket naman talaga ang pwedeng pamalit sa mga tulad naming payong. May punto naman si boss sa hindi paggamit sa’kin. Tutal, kapag suot ka niya ikaw ang nakakakuha ng init ng araw imbes na diretso sa balat niya. At kung sakaling umulan bigla isasara lang niya ang zipper mo at nabalutan mo na siya upang hindi mabasaan ng katawan.”

“Tama. Teka naririnig mo ba ang naririnig ko? Umuulan at may bisita ata si boss. Mukang pareho tayong magagamit ngayon ah.”

“Oo nga, sige ikaw na bahala kay boss at ako sa mga bisita niya. Kita na lang tayo mamaya ayan na si boss.”

“Sige mamaya.”